De laatste visdag…..27-12 2008…van dit jaar.
Na 5 maanden van pijn in de beide knieën is het nu redelijk stabiel accupunctuur helpt zeer goed bij mij en in 1 knie is de pijn bijna geheel weg, gelijk dan maar even met Hans Koeslag afspreken .
Hij kan gelukkig maar nu gaat het weer vriezen dat ziet er niet best uit en ik ga ook nog 1e kerstdag door mijn rug heen dus het gaat dramatisch maar we willen vissen.
De 2e kerstdag nog even met Hans Koeslag bepraat de volgende dag zou ik in de ochtend bellen of het nog door kan gaan, want het blijft vriezen en telkens harder dus het is nu of volgend jaar.
2e kerstdag de pijn in de rug is nog steeds aanwezig maar morgen gaat door, vandaag nog met de familie kerstavond vieren wat erg gezellig en lekker was.
Dan de visdag eindelijk ik heb de hengels al klaar staan Hans is op tijd mijn “aanstaande schoonzoon” gaat ook mee, nou die moet dan les krijgen van de “twee grootmeesters”in de viskunst. Ja als je eigen niet boven hem stelt dan vangt hij ze en daarvoor gaat hij toch niet mee of wel Rijk.
Als Hans er is gaan we eerst naar Bunschoten/Spakenburg echter waar ik wilde vissen op de snoek daar is slechts enkele meters ijsvrij net genoeg voor een lilliputter zeggen wij.
Dan naar de Heiligbergerbeek een mooi rustig stuk met uitzicht de ene kant richting het bos en de andere kant richting de snelweg.
De pluggen en de lepels doorklieven het water met grote regelmaat echter we zien niets
Andere lepels gaan er weer aan maar wat wij ook doen behalve kou en een schraal zonnetje wordt het niets, na ruim een uur verkassen we naar de Barneveldsebeek het water van de karpervisserij van dit jaar wat zo rampzalig werd voor mij.
Bij het gemaal worden de hengels weer nat gemaakt Rijk en Ik zien er een snoek draaien maar wat we ook proberen niets geen teken van leven, daarna loop ik een heel eind naar achteren toe de jongens gaan tot halverwege ver genoeg vinden ze.
Het typerende geluid van een zwaan die overvliegt hoor ik naderen daar is hij, wat is dat toch mooi zo, n groot en zo machtig wat een uitstraling ja mensen daar geniet ik ook nog wel van, helaas ben ik te laat voor een foto te maken, maar we gaan snoeken weer volgen de pluggen elkaar op en veranderen we van snelheid en diepte tot pal onder oppervlakte maar de snoek laat ons alleen in de kou staan.
De uren verstrijken langzaam, en de kou wordt erger met die schrale wind in ons gezicht is het hard werken om een beetje warm te worden.
Als de lijn het water door de ogen heen trekt vriezen de ogen dicht we moeten de hengels onder water duwen om weer uit te kunnen gooien nee het is en wordt niets meer voor dit jaar.
Maar we hebben het toch nog even geprobeerd.
Ik wens u allen een mooi en gezond 2009 toe met vele mooie en gezellige visavonturen toe.
Groet Hennie Hoefakker
